ببینیم چی میشه!
دیدید از اینایی که می بینین همه چی بلدن اما هر چی بیشتر سعی می کنی بهشون بگی که «شما تو فلان کار خوبی» بیشتر افتاده تر میشن و خیلی سخته که بهشون بقبولونی که تو اون کار خوب اند؟ 🙇 با اینا مهربون باشید. چون قراره مجبور بشن تا مسیر و دیدگاه خودشون رو تغییر بدن!
وقتی موضوع برنامه نویسی مطرح باشه دو گروه از افراد کمترین تاثیر رو در دنیای واقعی و بازار کار دارند:
- گروه اول اون دسته افراد که همین که تعریف متغیر و فور و ایف رو یاد گرفتن میرن سراغ پروژه های واقعی و به زودی متوجه میشن که چرب زبونی فقط تا دم در می برتت و برای ادامه ی مسیر به چیز های بیشتری نیاز داری، و خب طبیعتا خیلی سریع تر کنار میشکند.
- گروه دوم اون دسته از افراد که تا مطمئن نشوند که هر آنچه از زبان هر برنامه نویسی در هر کتاب و جزوه و ویدئوی خارج شده رو بطور کامل یاد گرفته و دوره نکرده اند نباید وارد بازار کار شده و درگیر پروژه های واقعی بشن. اما به زودی خودشون از درآمد نسبتا مناسب برنامه نویس هائی با سطح توانایی های متوسط متعجب خواهند شد.
برای اینکه تبدیل به برنامه نویسی خوب بشید تنها تقویت مهارت های بِیسیک کافی نیست و در جهان امروز برنامه نویس خوب باید توانایی هایی بیش از یادگیری صرف رو کسب بکند. بسیاری از مهارت ها مثل توانایی حل مسائل ( در دنیای واقعی )، کار تیمی، ایده پردازی و ... تنها با بودن و قرار گرفتن با چالش های بازار کار حاصل می شوند و با ویدئوی آموزشی📺و کتاب خوندن صرف📚 نمی تونید اون مهارت ها رو بدست بیارید. پس باید برای ورود به موقع به بازار کار آماده باشید. برای اینکار میتوانید از فرصت های کارآموزی ای که بسیاری از شرکت های حاضر در بازار در اختیار شما قرار می دهند استفاده کنید. پس برای ورود به بازار کار برنامه داشته باش و با گفتن «حالا ببینیم چی میشه» خودت رو فرویب نده.
بگیر اون گاد دمن تصمیم رو!
بهترین هایی که دیدم، چه تو حوزه برنامه نویسی و چه در حوزه های دیگه، عملگرا ترین ها هم بودن. فقط به این جمله فک کن که «بهترین را برای فهمیدن اینکه یک راه حل جواب میده یا نه امتحان کردن اون هست». پس زمان زیادی رو صرف دو دل بودن نکن. وقتی فکر کردی تصمیم بگیر و یک راه حل رو انتخاب کن و اجراش کن. اقلا تکلیف ات روشن میشه! چه مشکلاتی رو که با این یه جمله پشت سر نذاشتم!
گیت - گیت هاب ، داکر و لینکدین را دریاب تا رستگار شوی
اگر قصد ماندن در حوزه برنامه نویسی رو داری ولی هنوز گیت و گیت هاب بلد نیستی و اصلا نمیدونی داکر چیه و حساب لینکدین نداری یا یه حساب ناقص داری بهت تسلیت میگم. همین امروز باید شروع کنی به یادگیری این موارد. اگه بخوای اینها مکمل توانایی های اصلی برنامه نویسی شما هستن و اگر به این موارد توجهی نداشته باشید به زودی پشیمان میشید. از ما گفتن بود
تو یک چیز استاد شو
مهم نیست چه زبان یا فریم ورکی رو انتخاب کردی. تو یک چیز استاد شو یا به اصطلاح خودمون توش خفن باش. ممکنه تو مسیر برنامه نویسی لازم باشه سراغ بسیاری چیز ها بری اما همیشه باید در یک حوزه ای مشخص حرفی برای گفتن داشته باشی و مدام در حال یادگیری اون چیز و مطالعه پیرامون اون هستی. شاید این یه نصیحت خیلی ساده به نظر بیاد اما اگه حداقل فقط به این یه حرفم گوش کنید بعدا کلی ازم ممنون میشی. یک توانایی رو بگیر، و انقدر رشد اش بده که در نهایت تبدیل بشه به پلکان موفقیت برات.
خواب مهم تر از هر پروژه ای:
دوستان، بزرگواران، اساتید و دانشمندان عزیز. بزرگترین اشتباه اینه که بعد از 12 نصف شب بیدار بمونی و در حال کد زدن باشی. شخصا بیشترین توسعه فردی و بهترین تصمیمات و نهایتا بهترین نتایج ام رو زمانی گرفتم که این توهم رو که «کار برنامه نویسی از نصف شب شروع میشه» کنار گذاشتم. توصیه ی دوستانه ی من به شما اینه: «در یک زمان مشخص بخواب و در یک زمان مشخص بیدار شو». پیشنهاد میکنم که حتما و حتما بازه ی زمانی 1 الی 5 صبح رو حتما و حتما در خواب باشید. ذهن و جسم شما بیش از تصورتون به استراحت نیاز دارن و بی توجهی به این موضوع براتون گران تموم میشه.
بخورید و بیاشامید و اصراف هم بکنید!
زندگی کوتاه و همه چیز هم کار نیست. حتی همه چیز هم یادگیری نیست. به خودت برس، گاهی خلوت کن و بشین یه فیلم علمی تخیلی ببین یا برو بیرون و یه کم آرامش داشته باشد. هودی ام بپوش.
امیدوارم همه موفق باشید.